De motor achter, woorden die ineens in mij opkwamen toen ik nog even mijmerend terugdacht aan 2 mooie, intensieve maar ook heel leerzame dagen in de Yurt bij Linda Hoeben eerder dit jaar.
Eind april, op een donderdagmorgen vertrok ik al vroeg. Genietend van een haast lege snelweg en de opkomende zon, reed ik zelfs even om via het heuvelland nabij Maastricht.
Nietsvermoedend dat de motor achter (mijn op dat moment heerlijk voortrollende auto) het bijna zou begeven.
Na ontvangst bij een houtvuurtje buiten, gingen we al snel naar binnen aan de slag met “script”. In ieder mens zijn scriptboodschappen opgeslagen, waardoor we één of meerdere scriptovertuigingen hebben die ooit helpend waren, maar later ook flink lastig kunnen zijn.
Ik begon deze tekst met “de motor achter”. Het is eigenlijk een vraag waarbij je met het antwoord op zoek gaat naar wat er achter ons denken en handelen zit. Waarom doe je dat wat je doet?
Het zit hem in de drivers en stoppers, boodschappen die je van jongs af aan meegekregen hebt. Drivers, waar je harder van gaat werken (bijv. “wees sterk”) en stoppers, dingen die je vaak onuitgesproken verboden werden (bijv. “voel niet”).
Ieder mens krijgt andere boodschappen mee en op die boodschappen is ons script gebouwd. Ieder mens heeft zo’n script. En nee, dat is geen verwijt richting ouders en opvoeders, maar een script is wel het gevolg van bepaalde boodschappen. De boodschappen die we meekrijgen groeien uit tot een overtuiging. En vanuit die overtuiging handelen we, totdat we er ons bewust van worden en er mee aan de slag gaan.
En voor alle duidelijkheid: met script is niets mis. Je bent geen loser als je dit bij jezelf ontdekt. Het is ons overlevingsmechanisme waardoor we ons in onze jonge jaren veilig voelden. Een goede helper dus.
Het is een zoektocht waard om te ontdekken welke motor ons drijft. Is het een moeten, vanuit een overtuiging of boodschap? Of is het een bewuste autonome keuze waarom we de dingen doen die we doen?
Kortom: Welke motor drijft jou…!?
Overigens, voor degene die benieuwd zijn zal ik de parallel met mijn auto nog even afmaken. Bij aankomst bij de Yurt, begaf de motor van mijn Volvo het en moest ik op zoek naar een nieuwe “motor”. Daar heb ik even tijd voor nodig. Afscheid nemen van een fijne auto is (voor mij in ieder geval) niet makkelijk. Dus eerst de tijd nemen om maar eens na te denken wat ik wil, de tijd nemen om te sparen en daarna de tijd nemen om op zoek te gaan. En zo is het ook als we ontdekken wat ons script is. Als we merken dat we dingen doen, omdat we denken dat anderen dat van ons verwachten. Dan heeft het tijd nodig om daar afscheid van te nemen. Dan moeten we nadenken en op zoek gaan naar wat we daadwerkelijk willen, om vervolgens ons handelen daarnaar vorm te geven. En dat kost tijd. Tijd die je jezelf dan ook moet gunnen!
